W drodze z Jezusem na Golgotę (3)

Prawdy dotyczące życia wiecznego w naszym powszechnym świecie brzmią tajemniczo. Dlatego Pan Jezus, gdy nauczał zwykłych ludzi, posługiwał się obrazami z codziennego życia, używał przypowieści. Jedną z najważniejszych, gdyż umożliwia zrozumienie pozostałych, jest przypowieść o siewcy. Czworaka gleba, na którą wpada niezniszczalne ziarno Słowa Bożego (1 Ptr 1:23), przedstawia nasze serca, które nie zawsze są właściwie przygotowane, aby Boże nasienie wykiełkowało i wydało pożądany owoc.

Pan Jezus, doskonały Nauczyciel, po wygłoszeniu kilku przypowieści zademonstrował, jak działają Jego słowa. W sytuacji gdy burza zagrażała ich bezpieczeństwu, przeciwko szalejącym falom wywołanym przez wicher, On rzekł: „Milcz, ucisz się!” (Mk 4:38). Wystarczyło, by nastała głęboka cisza, a przerażeni uczniowie pytali: „Kim On jest, że i wiatr, i jezioro są Mu posłuszne?” (w.41). Pamiętajmy o tym, że „Jezus Chrystus wczoraj i dziś, Ten sam i na wieki” (Hbr 13:8). On się nigdy nie zmienia.

Zapraszam, po przeczytaniu odpowiedniego fragmentu Ewangelii Marka, do lektury kolejnego rozważania Pastora Chipa Ingrama.

___________________________

Ewangelia Marka 4:1-5:43

„Tajemnica królestwa Bożego jest wam dana” — powiedział Jezus (4:11). To mocne słowa pełne możliwości. Wszyscy chcemy poznać tajemnicę — zwłaszcza jeśli dotyczy ona czegoś zasadniczo kluczowego, jak królestwo Boże. To uczyniłoby nas wtajemniczonymi w wewnętrzne meandry wszechświata. Nasłuchujemy. Wiele osób może być rozczarowanych dowiadując się, że ta tajemnica wszechświata może już leżeć tuż przed nimi, w książkach na ich półkach. To jedna z najbardziej dostępnych książek w tym świecie. Nie chodzi o to, że nie mieli dostępu do tych istotnych informacji. Nie wiedzą, jak potężna jest ta informacja, ani co z nią zrobić. 

Właśnie tam Jezus zabiera nas w swojej „Przypowieści o siewcy”. To klucz do zrozumienia wszystkich innych przypowieści. Odsłania  w niej wieczne prawdy. Mówi nam, że zrozumienie wielkich tajemnic Biblii nie dotyczy samego ziarna Słowa, ale gleby, w którą ono pada. Jeśli nasze serce jest podatne, nasz umysł jest otwarty, a nasz duch jest chętny, to Słowo staje się najpotężniejszą, przemieniającą siłą świata. W ten sposób Duch objawia nam swoją wolę, pokazuje nam nasz cel i zmienia nasze życie. Dlatego przede wszystkim przygotuj swoją glebę. Niech wieczne ziarno spada na nią każdego dnia. Pielęgnuj je i pozwól mu rosnąć i obserwuj, jak rozkwita twoja zdolność przekazywania życia.

Jezus wyraźnie stwierdził, że Jego słowa są jak klucze do królestwa, co było centralną prawdą w przypowieści o siewcy. Jednak samo słuchanie Jego słów nie wystarczy. Wielu ludzi słyszało Jego słowa i nadal żyje w wątpliwościach, zamęcie i lęku, zwłaszcza w strachu. Słuchanie Jego słów stanowi dopiero początek. Musimy w nie również wierzyć. W ten sposób ziarno zapuszcza korzenie w glebie naszego życia i prawda pokonuje nasze wątpliwości i strach. Kiedy Słowo zostaje zasiane, wiara sprawia, że rośnie. 

Ważne jest, aby zrozumieć, że biblijna wiara, to nie tylko zgadzanie się z prawdą. To przyjęcie jej, życie w niej, połknięcie jej w całości i pozwolenie, aby kształtowała nas od wewnątrz. Kiedy mamy wiarę, stawiamy na Boże instrukcje i obietnice — nawet gdy Jego instrukcje i obietnice wydają się niemożliwe do spełnienia. Nigdy nie znajdziesz się w sytuacji większej niż Bóg i nigdy nie zepsujesz sytuacji, z której On nie jest w stanie wyprowadzić i przywrócić. Niezależnie od okoliczności, w jakich się dzisiaj znajdujesz, On może zacząć od nich i zrobić z nimi coś niezwykłego. On jest mistrzem w czynieniu wszystkiego nowym. Spodziewaj się tego, licz na to i pozbądź się swojego strachu. Przyjmij Jego Słowo i wierz.

Panie, zmiękcz glebę mojego serca. Zasadź we mnie swoje prawdy i daj mi łaskę i mądrość, abym je odżywiał, pielęgnował, pozwalał im rosnąć i przynosić wiele owoców. Otwórz tajniki swojego Słowa i używaj ich, aby kształtować moje życie. Ojcze, dla Ciebie nie ma nic niemożliwego. Jedno słowo z Twoich ust, jeden dotyk Twojej ręki i jedno „tak” na moją modlitwę to więcej niż wystarczy na wszystko, z czym kiedykolwiek się zmierzę. Napełnij moje duchowe oczy swoją dobrocią i pozwól mojej wierze wzrastać. Dziękuję Ci za przezwyciężenie moich lęków. Amen.